مرداب

روزی می آید که من

در مرداب تنهایی

از غصه می میرم وتو

آن هنگام

برچشمهایی می نگری

و دستانی را لمس می کنی

که من در آن گمشده ام

و از لبی شیرین تر بوسه می چینی

.

.

.

بر تابوتم نمی نگری

می دانم

.