حسرت
تو چه کرده ای با دستانم
که این چنین بر دوری ات سوگوارند
این دستان نحیف
هم چنان
انتظارت را می نویسند
تا در آخرین ترانه تو را بیابند
......................................................................................
رفتی و من با دیدگانی خونین
لحظه لحظه گام هایت را شمردم
و در دشت غربت
عشق ات را جستجو کردم
اما
کاش می فهمیدم
معنای برق چشمانت را
در سیاهی شب
که با لبانی خسته گفتند:
"دوستت دارم"
.....................................................................................
لبان خسته ات را
در آن تاریکی سرد
در لحظه های نفرین شده شبی سیاه
در لابه لای درختان بی هویت پیاده رو
رقصاندی:
دوستت دارم.
من بی تو هیچ ام
و
با تو بی نیاز از این هستی
خسته ام
سرگردان عشق توام
و
آواره ای پرسه زن در کوچه هایی غریب
...............................................................................................................
با شوقی عاشقانه مرا سرودی
مرثیه ات تمامی نداشت
در سیاهی شب بر کاغذ دلت
وجودم را تصویر می کردی
و با روزنه ای
امید را در تصویر نا تمام ات زنده می ساختی
و اینک
که روزهای تنهایی مان می گذرد
به انتظار نشسته ام
تا
تصویرت را در پایانی ترین نقطه
به یادگار بگذاری
.....................................................................
در حسرت آن جمله
به غم می اندیشم
که چگونه بر بادش دادم
کاش فرصتی بود
تا
در گردبادی ترین لحظاتم
با لبانی شرمگین
در چشمانت می نوشتم
"دوستت دارم"
قصه عابری غمگین
اندوه بی تو بودن مرا خواهد کشت
ای آخرین تکیه گاهم
مرا دریاب
در این بن بست زندگی
تنها به تو می اندیشم
به تو که آغاز وپایان قصه ای
قصه عابری غمگین
که در لحظه لحظه خیالش تو را تصویر می کند
مرا ببخش
که تاوان خستگی هایم شدی
و
مرهم دل چرکین ام
...............................................................................................
در اوج خواستن
وقتی نگاه آخرین نیاز است
واشک ها مهمان دل می شود
خواهی فهمید
چقدر دنیا کوچک است
و چه بسیارند فاصله ها
خواهی فهمید
که دل نیازمند مهربانی است
و دستانی هستند تا
تقدیم کنند هر آنچه دارند
آواره ام
دل خوشی ام به تو بود
که نوازنده نوازش ها یم بودی
به نگاه دلبرانه ات
که سطر سطر ترانه هایم بود
صبورانه وجود یخی ام را حرارت بخشیدی
و صدای خسته ام را آوازی دوباره
پریدیم تا همنوا شویم
اما
سرنوشت شوم راه را بسته
اینک
در هر نفس به تو می اندیشم
به کدامین گناه طرد شده ایم؟
و من گمشده ام
در حیا ط کوچک ذهن ام
ودر قاب غرق تمنای تنهایی ام
به انتظار نشسته ام
تا که برگردی
حیاط را زمزمه فرا گیرد
و قاب خالی را به باد دهی
من این جا
در حسرت یک نوازشم
منتظرم
...........................................................................................................................
باز امروز آواره ام
و سرگردان جاده پریشانی
باز هم خاطرات با تو بودن
بها نه ای می شود تا
سر در گریبا ن
در بند بند افکارم
تو را جستجو کنم
تا که برگردی
دل تنگی ام تمام نمی شود
سلام دوستای گلم
حال وهوای عیده. بازم یه سال جدید.
من که حس وحال خاصی ندارم نه خوشحالم نه ناراحت
اما نه انگار دل تنگم.دل تنگ واسه خیلی چیزا
واسه رد شدن خیلی از ثانیه ها
واسه یه دنیای آبی وخیالی کوچیک
واسه گنجشک کوچولوی قصه
واسه گم کردن برق چشمام
واسه نجواهای قشنگ زیر درختای بلند یه کوچه رویایی
واسه دستای همیشه گرم
واسه آخرین نفس اون شب سیاه
واسه ...
دوستای مهربونم شما چه حس وحالی دارید؟
دلتون واسه چی تنگ شده؟ برام بنویسید
ازاحساس پاکتون از رویاهای قشنگتون
به احترام دلای همیشه عاشقتون و به حرمت
قلم های گرمتون. منتظرتونم...
آن هنگام که سیاهی شب
در وجودمان به تجلی نشست
و سر بر سینه لرزانم نهادی
جدایی برایم معنا نداشت
و گمان می کردم
تا ابد فرصت دارم
برای راز و نیاز با چشمانت
و سرودن قصه دل تنگی ام
اما اینک
در پر پیچ وخم ترین راهها
گورستانی خواهم یافت
تا دل بستگی ام را به او سپارم
